Zrozumieć duchowe uzdrawianie - długość życia naszych komórek • Piotr Dacjusz Górski nauczyciel i mistrz Metody Reiki

Artykuł pt. Zrozumieć duchowe uzdrawianie – długość życia naszych komórek został opublikowany w Polskim Magazynie Reiki 3/2016 (3).

Do niedawna określenie długości życia poszczególnych populacji ludzkich komórek komplikowane było niemożnością wskazania dokładnego czasu narodzin komórki, który może być wyznaczony na przestrzeni wielu lat. Jednakże zespół szwedzkich badaczy z Karolinska Institute w Sztokholmie, kierowany przez Jonasa Friséna, ogłosił, że istnieje możliwość datowania komórek stosując w odniesieniu do DNA metodę węgla C 14, powszechnie używaną w archeologii i paleontologii do określania wieku skamieniałości.

Wykorzystując tę metodę dr Frisén wykazał, że wiek większości komórek ciała nie przekracza 10 lat. Zespół odkrył także dlaczego zmiany organizmu ludzkiego postępują z wiekiem całego ciała, a nie z wiekiem poszczególnych komórek: dzieje się tak ponieważ kilka rodzajów komórek żyje od urodzenia do śmierci człowieka bez odnawiania się, a w skład tej szczególnej mniejszości wchodzą niektóre, lub wszystkie, komórki kory mózgowej.

Komórki nabłonka przewodu pokarmowego żyją około 6 dni, komórki skóry 7 dni, krwinki czerwone około 4 miesięcy, komórki kostne od 10 do 30 lat, a komórki nerwowe są niezmienne przez całe nasze życie. Komórka to bardzo ważna jednostka budulcowa naszego organizmu, która pełni różne funkcje w zależności od swojej wielkości, kształtu oraz budowy. Komórki łączą się ze sobą i tworzą tkanki takie jak tkanki mięśniowe, nabłonkowe, łączne i nerwowe. Z kolei tkanki tworzą narządy, które składają się na różne układy np. układ krążenia, układ chłonny, trawienny, oddechowy, nerwowy itd.
Im krócej żyją komórki chorego narządu, tym szybciej możemy osiągnąć efekty uzdrawiania. W samym procesie regeneracji znaczenie ma również jakość naszych komórek. Aspekt ten poruszony został w tekście zamieszczonym w Polskim Magazynie Reiki, wrzesień 2016 (2): „Duchowy i biologiczny aspekt uzdrawiania przez wodę”.
Dlaczego informacja o długości życia komórek naszego ciała jest tak ważna? Omówię to na przykładzie komórki nabłonka przewodu pokarmowego. Okres życia ustalony podczas badań klinicznych wykazał, że co 6 dni powstaje całkowicie nowy nabłonek przewodu pokarmowego. Jeżeli dostarczymy w chorobowo zmienione miejsce uzdrawiającą energię i (w tym konkretnym przypadku) przez okres minimum 6 dni będziemy podtrzymywać jej prawidłowy poziom i przepływ, to nasz przewód pokarmowy odrodzi się bez skazy, która powielała problem zdrowotny. Średnio nasze całe ciało rodzi się na nowo do życia co 10 lat. Oznacza to, że będąc przez ten okres pod wpływem pozytywnych czynników, po upływie minimum 10 lat będziemy całkowicie pozbawienie jakichkolwiek chorób.
Analogicznie – jeżeli przez całą dekadę będziemy bez dostępu do światła (pozytywnej energii – red.), otoczeni negatywnymi czynnikami, nasze ciało dozna komplementarnej degradacji. Niemalże w 100% pewne jest to, że dojdzie w tym okresie do mutacji naszego DNA, a tym samym do powstania skłonności do różnych chorób. Liczni uzdrowiciele zauważyli, że im bardziej pacjent znajduje się w chorobie chronicznej, tym dłużej zachodzi proces jego uzdrowienia.
Obowiązkowo należy zaznaczyć, że uzdrawianie nie zawsze zachodzi z dnia na dzień. Często, aby zauważyć zadowalające efekty, należy odczekać nawet kilka tygodni. Wszystko to zależy od podatności organizmu na regenerację (regeneracja komórek), zastosowanej techniki i mocy uzdrowiciela.
W procesie uzdrawiania dochodzi często do cudów. Cud życia manifestuje się wtedy, gdy uzdrowiciel potrafi swoją moc skierować do źródła danego problemu. Dzięki odpowiedniemu ukierunkowaniu energii następuje przyspieszenie czasu odbudowy komórek i regeneracji całego organizmu. Przestrzeganie poniższych reguł przyspiesza proces uzdrawiania.
Dokładna diagnoza energetyczna;
Dokładne oczyszczenie – tu samo oczyszczenie może przynieść pożądany skutek;
Zwiększenie podatności pacjenta na przyjęcie uzdrawiającej energii;
Zasilenie pacjenta uzdrawiającą energią (doświadczony uzdrowiciel może podłączyć swojego pacjenta pod źródło energii);
Stabilizowanie przekazanej energii.

Nowy sposób datowania wykorzystuje wysoką zawartość izotopu węgla C 14 w atmosferze, będącą skutkiem nadziemnych prób broni jądrowej w czasie zimnej wojny. W procesie datowania metodą węgla C 14 analizowany jest stosunek zawartości radioaktywnego izotopu węgla, obecnego w niewielkich ilościach w powietrzu i żywności, do ilości stabilnego węgla w organizmie. W organizmach żyjących, odżywiających się i oddychających, stosunek zawartości radioaktywnego izotopu do stabilnego jest równoważny z poziomem charakteryzującym otoczenie. Po śmierci proporcje zmniejszają się, ponieważ węgiel C 14 ulega rozpadowi.

Do niedawna główną przeszkodą w stosowaniu tej metody był powolny rozpad radioaktywnego izotopu węgla, powodujący zmniejszenie się danej ilości węgla C 14 o połowę co 6000 lat. Uchwycenie niewielkich zmian w stosunku zawartości stabilnego izotopu do naturalnie występującego izotopu radioaktywnego na przestrzeni zaledwie kilku lat było zbyt trudne. Dr Frisén twierdzi jednak, że jest to możliwe z wykorzystaniem skutków prób jądrowych, które spowodowały zwiększenie poziomu izotopu C 14 w atmosferze w czasie zimnej wojny.

W opinii dr. Friséna ilość izotopu węgla C 14 w atmosferze do 1963 roku, kiedy zakończone zostały próby jądrowe, dwukrotnie przekroczyła naturalny poziom. Od tego czasu ulegała połowicznemu rozpadowi co 11 lat. Wykorzystując to zjawisko można obserwować możliwe do wykrycia zmiany w zawartości izotopu C 14 we współczesnym DNA.

– Większość molekuł komórki nieustannie odnawia się. Ale DNA jest materiałem, który nie przenosi ilości węgla po podziale komórki, a zatem zatrzymuje go w czasie – wyjaśnia dr Frisén. Zawartość izotopu C 14 w DNA komórki kształtowana jest w chwili jej powstania, w momencie podziału komórki macierzystej. Mierząc zawartość izotopu C 14 w DNA komórek możliwe byłoby określenie daty powstania pojedynczej komórki z dokładnością do dwóch lat.

W praktyce metoda musi być stosowana do badania grup tkanek, a nie indywidualnych komórek, ponieważ pojedyncza komórka nie wchłania izotopu C 14 w ilości wystarczającej do określenia jej wieku. Dr Frisén opracował tabelę umożliwiającą określenie daty kalendarzowej odpowiadającej danemu poziomowi wchłoniętego izotopu C 14 mierząc ilość radioaktywnego węgla w poszczególnych słojach szwedzkich sosen. Po potwierdzeniu rzetelności metody w serii różnych testów, zespół ogłosił wyniki swych pierwszych badań z wykorzystaniem tkanek organizmu w wydaniu czasopisma Cell z dnia 15 lipca.

Dr Frisén i jego zespół analizował próbki tkanek pobrane od ponad dwunastu zmarłych osób, z których około połowa urodziła się po drugiej połowie lat sześćdziesiątych.

Każdy rodzaj tkanki charakteryzuje się pewnym okresem obrotu metabolicznego, przynajmniej częściowo związanym z obciążeniem tworzących je komórek. Komórki naskórka, z których zbudowana jest łatwo ulegająca zniszczeniu skóra ciała, odnawiają się co mniej więcej dwa tygodnie. Krwinki czerwone krwi, nieustannie przemieszczające się w układzie krążenia, żyją zaledwie 4 miesiące. Z kolei komórki wątroby, odpowiedzialnej za odtruwanie organizmu ludzkiego, są dość krótkotrwałe – okres obrotu metabolicznego dorosłej ludzkiej komórki wątroby wynosi od 300 do 500 dni.

Okres życia komórek wyścielających wewnętrzną powierzchnię jelit, określony innymi metodami, wynosi tylko pięć dni; są one zaliczane do najbardziej krótkowiecznych komórek ciała. Dr Frisén odkrył, że pomijając ten rodzaj komórek, średni wiek budulca tkanki jelitowej wynosi 15,9 lat. Komórki kostne żyją ponad 10 lat, a długość życia komórek w mięśniach żeber wynosi średnio 15,1 lat. Badania komórek mózgu, przeprowadzane wyłącznie na materiale pobranym z kory wzrokowej, tkanki odpowiedzialnej za przetwarzanie obrazu, wykazały, że wszystkie komórki miały taki sam wiek jak organizm, z którego pochodziły, co potwierdza opinię, że ten rodzaj komórek nie ulega regeneracji. – Powodem długowieczności tych komórek jest prawdopodobnie fakt, że powiązania pomiędzy nimi muszą być bardzo stabilne – podejrzewa dr Frisén. Inne komórki mózgu żyją krócej. Dr Frisén odkrył, że w mięśniu sercowym generalnie powstają nowe komórki, ale nie dokonał jeszcze pomiarów okresu ich obrotu metabolicznego. Jego zdaniem przeciętny wiek wszystkich komórek ciała dorosłego człowieka może wynosić zaledwie od 7 do 10 lat.

Powyższe wyliczenia średniego wieku wszystkich komórek pokrywają się ze starożytną wiedzą. Wiedza ta mówi, że nasze ciało zmienia swoje wibracje co około siedem lat. Co więcej, główne czakry w systemie podstawowym rozwijają się właśnie w odstępach co ok. 7 lat każda.
Czakra podstawy – 7 lat (drugi cykl rozwoju: 56 rok życia).
Czakra sakralna – 14 lat (drugi cykl rozwoju: 63 rok życia).
Czakra splotu słonecznego – 21 lat (drugi cykl rozwoju:70 rok życia).
Czakra serca – 28 lat (drugi cykl rozwoju: 77 rok życia).
Czakra gardła – 35 lat (drugi cykl rozwoju: 84 rok życia).
Czakra trzeciego oka – 42 lata (drugi cykl rozwoju: 91 rok życia).
Czakra korony – 49 lat (drugi cykl rozwoju: 98 rok życia).
Dlaczego zatem regeneracja nie jest procesem trwającym bez przerwy, mimo, że organizm posiada tak silną zdolność do odnawiania swych tkanek? Niektórzy naukowcy uważają, że wyjaśnieniem jest nagromadzenie mutacji w DNA, które powoduje stopniowe zniekształcanie zawartych w nim informacji. Następna teoria przypisuje winę mitochondrialnemu DNA, który nie posiada mechanizmu naprawczego dla wszystkich chromosomów, a zgodnie z trzecią opinią komórki macierzyste, które są źródłem nowych komórek we wszystkich rodzajach tkanek, z wiekiem ulegają osłabieniu.
Mutacja DNA człowieka następuje wskutek naszych niezdrowych nawyków, używek, ulepszanemu i modyfikowanemu pożywieniu oraz zanieczyszczonego środowiska (zanieczyszczenia mechaniczne oraz radioaktywne). W procesie leczenia i uzdrawiania duchowego należy kłaść duży nacisk na procesy regenerujące DNA. Zabiegi mające na celu wzmocnić i zregenerować DNA powinno się przeprowadzać przed przystąpieniem do kluczowego uzdrawiania, jednak należy pamiętać, aby wykonać to po skutecznie przeprowadzonym procesie oczyszczania.
Uzdrawianie i regenerację DNA można otrzymać wykonując jednorazowo specjalny zabieg nazywany DNA Reiki. Taka forma specyficznej terapii energetycznej została wprowadzona ze sporym powodzeniem do systemu nauczania i pracy z energią Kundalini Reiki. Ole Gabrielsen, twórca tego systemu, zauważył, że działanie energii regenerującej DNA jest zauważalne już po około 20 dniach. Z uwagi na czynniki zewnętrzne, które degradują nasze DNA, zaleca się przeprowadzanie uzdrawiania DNA Reiki raz na 1 do 3 lat.
– Koncepcja zakładająca, że komórki macierzyste same ulegają procesom starzenia i stają się coraz mniej zdolne do generowania potomstwa zdobywa coraz więcej zwolenników – stwierdził dr Frisén. Ma on nadzieję sprawdzić, czy tempo regeneracji tkanki ulega spowolnieniu z wiekiem organizmu, co wskazywałoby na komórki macierzyste jako przeszkodę dla nieśmiertelności człowieka.
Techniki uzdrawiania duchowego nie uchronią nas od starości. Mogą jednak spowodować, że proces ten będzie zachodził w sposób naturalny. W sutrach i biblii można znaleźć wzmianki, że człowiek w sposób naturalny może dożyć nawet 120 lat. Niezbitym dowodem jest Francuzka, Jeanne L. Calment, która przeżyła 122 lata (ur. 21 lutego 1875, zm. 4 sierpnia 1997). Jak mówi stara mądrość powtarzana przez parapsychologów: jeżeli ty to osiągnąłeś ja też mogę tego dokonać. Tak więc nie powinniśmy być tym faktem w żaden sposób zaskoczeni.

■ Źródło: CORDIS, http://cordis.europa.eu/